Wydarzenia historyczne
























































































2011-06-10
Katowice

Mandala - obraz świata i człowieka

Mirosław Piróg

wykład otwarty w cyklu : Okna, drzwi, spotkania ...

Umysl.info
Zgodnie z rozumieniem Junga mandala jest symbolicznym wyrazem wewnętrznego centrum człowieka, jego nieuchwytnej Całkowitości. Mandala to także "naczynie", w którym odbywa się przemiana człowieka. Istotą symbolu mandali jest to, że wyraża on szczególny moment zjednoczenia przeciwieństw. Jest amplifikacją tego punktu, w którym to co istnieje, dostępuje zjednoczenia. Właśnie dlatego Jung określa ją mianem "symbolu jednoczącego". Mandale w rozumieniu Junga, to wszelkiego rodzaju wytwory imaginacyjne czy wyobrażenia zgodne z powyższym wzorem, które jednak wyrażane mogą być w różny sposób np. w postaci rysunków, rzeźb czy nawet ruchów w tańcu czy w rytuale; gdyż istnieje nieskończona liczba możliwych ich sposobów przejawiania się. "Zachodnia mandala nie jest rzecz jasna formą dogmatyczną, ponieważ powstaje w pełni indywidualnie; jest to jeszcze swobodna gra fantazji. Wschodnia mandala to już gotowa maszyna, do której człowiek wsiada, by poddać się procesowi przemiany; europejska wersja przemiany nie jest czymś skończonym, ponieważ ciągle jeszcze znajduje się w trakcie procesu powstawania – to nader indywidualna forma wyrazu, a każdy kto wykonuje taki rysunek, ma poczucie, że pracuje nad powstaniem wytworu, który bez reszty zawiera jego samego. Autorowi wydaje się, że jest to jakaś wariacja czy fantazja indywidualna, do głowy mu nie przyjdzie, iż mogłoby to mieć jakieś ogólne znaczenie. A zatem mandala funkcjonuje na Zachodzie jako środek do wyrażania samego siebie – to całkiem inna sytuacja niż na Wschodzie.". (C. G. Jung, "Analiza marzeń sennych")
INFO












2011-03-04
Katowice

Śladami buddyzmu przez Indie Centralne i okolice.

Jacek Jaworski

wykład otwarty w cyklu : Okna, drzwi, spotkania ...

Umysl.info
Tematem spotkania będzie podróż do najważniejszych dla wielu dawnych i obecnych wyznawców buddyzmu miejsc w Indiach i Nepalu, którą odbyliśmy wraz z przyjaciółmi pod koniec 2010 roku. Udało nam się odwiedzić między innymi Lumbini – miejsce narodzin Siddharthy Gautamy; Bodh Gaya, w którym Śakyamuni osiągnął oświecenie stając się Buddą; Park Jeleni w Sarnath, gdzie zgodnie z tradycją miało mieć miejsce pierwsze kazanie Buddy; a także Kushinagar – miejsce odejścia wielkiego nauczyciela. Ale też na drodze naszej nie brakowało innych miast, wiosek i bezdroży, które do dziś dnia na różne sposoby, podobnie jak wymienione już „klasyczne” miejsca pielgrzymkowe buddystów z całego świata, świadczą o rozwoju i dawnej świetności tradycji biorącej początek w kraju, w którym dziś przeżywa ona ponowny rozkwit, po blisko ośmiu stuleciach niemal zupełnej nieobecności. Droga, którą przebyliśmy była okazją do zgromadzenia sporej ilości materiałów dokumentalnych, a także doświadczeń, które nie dają się utrwalić w żadnej formie, a które mogą sprawiać, że obok ścieżek wydeptywanych ciągle na nowo stopami pielgrzymów wkraczamy także na nieodkryte jeszcze ścieżki podróży wewnętrznych. Relacji z podróży towarzyszyć będzie prezentacja licznych obrazów ludzi, miejsc i sytuacji, które zdołaliśmy utrwalić na fotografiach lub w postaci filmowych ujęć. Mają one także uczestnikom spotkania pozwolić na wzięcie udziału w naszej wyprawie, a być może także na otwarcie perspektyw, które zaowocują planami i realizacjami ich własnych wypraw. Spotkanie będzie także okazją do opowiedzenia o projekcie filmowym zatytułowanym roboczo Śladami buddyzmu, którego pierwszy etap stanowiła opisywana podróż
INFO